Mikroimplanty ortodontyczne

W trakcje leczenia ortodontycznego za pomocą aparatów stałych, w pewnych określonych przypadkach istnieją sytuacje, kiedy aby uzyskać optymalny wynik leczenia konieczne jest zastosowanie mikroimplantów ortodontycznych. Zdarzają się też sytuacje, kiedy niemożliwe jest wręcz przeprowadzenia leczenia bez ich użycia.

Czym jest mikroimplant ortodontyczny?

To mała tytanowa śruba o średnicy od 1,4 mm do 2,0 mm i długości od 6 mm do 10 mm. Wprowadzany jest on w kość pomiędzy korzenie zębów (od strony policzkowej i/lub podniebiennej) lub w okolice pozbawione uzębienia w szczęce i/lub żuchwie, a także w inne okolice, np. zatrzonowcowa, okolicę szwu podniebiennego. Jego zastosowanie jest dla pacjenta całkowicie bezpieczne, a w jamie ustnej znajduje się on tylko w czasie, kiedy jest to konieczne.

Jak wygląda zabieg?

Lekarz, po uprzednim wykonaniu zębowego rtg (aby dokładnie określić ilość i jakość kości oraz miejsce wprowadzenia implantu) znieczula miejscowo pacjenta i wprowadza implant.
Po wykorzystaniu zostaje on usunięty z kości, a zabieg ten jest bardzo bezpieczny i wręcz bezbolesny, a pacjent rzadko życzy sobie do niego znieczulenie (porównywalny jest do usunięcia np. tymczasowego wypełnienia z ubytku w zębie).

Natomiast zabieg chirurgiczny wprowadzenia mikroimplantu jest krótki i bezpieczny, bez bólu i obrzęku następującym po nim.
Lekarz znieczula miejscowo pacjenta, następnie wkręca mikroimplant, a może temu towarzyszyć jedynie lekkie uczucie ucisku podczas wprowadzania śruby, natomiast nie będą towarzyszyły temu żadne dolegliwości bólowe. Mogą one ewentualnie wystąpić w ciągu pierwszej doby po zabiegu, lecz zdarza się to bardzo rzadko i wystarczy przyjąć wówczas jeden z ogólnie dostępnych środków przeciwbólowych (np. ibuprofen, paracetamol).
Adaptacja do mikroimplantu w jamie ustnej trwa do 7 dni, tak jak i w przypadku każdego innego nowego elementu.

Czy są skutki uboczne?

Możliwe są następujące powikłania wynikające z zastosowania mikroimplantu:

  • Mikroimplant może wypaść (wówczas w ramach poniesionych przez pacjenta kosztów związanych z wprowadzeniem mikroimplantu, pacjent otrzymuje nowy).
  • Stan zapalny i podrażnienie tkanek miękkich (aby tego uniknąć należy utrzymywać perfekcyjną higienę wokół mikroimplantu, ponieważ stan zapalny tkanek dookoła niego może również przyczynić się do jego utraty).
  • W sytuacji przypadkowego dotknięcia korzenia zęba nie skutkuje to żadnymi skutkami ubocznymi.
  • Ze względu na dużą rozbieżność w budowie anatomicznej zatok szczękowych i jej zachyłków i tylko dwuwymiarowy charakter rtg kontrolnych wykonywanych przed wprowadzeniem mikroimplantu, istnieje możliwość wprowadzenia jego wierzchołka do zatoki szczękowej, lecz nie skutkuje to żadnymi skutkami niepożądanymi a po usunięciu mikroimplantu natychmiast następuje wygojenie błony śluzowej w zatoce.

Zalety

Reasumując, użycie mikroimplantu w trakcie leczenia ortodontycznego jest bezbolesne i bezpieczne dla pacjenta, natomiast daje ono lekarzowi szeroki wachlarz nowych możliwości, niemożliwych dotąd, lub zastępuje inne elementy dodatkowe, takie jak wyciągi zewnątrzustne, elastiki, które dotąd pacjent musiał nosić przez wiele godzin dziennie, co nie zawsze było możliwe. Ich zastosowanie zdecydowanie może przyspieszać leczenie, minimalizując dyskomfort i niedogodności z nim związane.

Czy ten artykuł był dla Ciebie przydatny?

Kliknij na ile gwiazdek oceniasz

Głosów: 2 | Średnia: 5

Bądź pierwszą osobą, która oceni ten artykuł!

Zapraszamy Cię na nasze profile

Przykro nam, że oceniasz artykuł za nieprzydatny…

Podpowiesz co można poprawić?

Twoje wskazówki:

Dodaj komentarz